திருப்பாவை – 13 பாசுரத்தின் விரிவான விளக்கம்:
இந்த பாசுரம், ஆண்டாள் தமது பாவை விரதத்தினை விரும்பி கடவுளின் பாதத்தில் இரக்கம் பெறும் வழியை விளக்குகிறது. இதில் கிருஷ்ணரின் பகாசுர வதம் மற்றும் ராமாவதாரின் பெருமை பற்றிய குறிப்புகள் உள்ளன. பாசுரத்தின் ஒவ்வொரு வரியும் திருப்பாவை நோன்பு மற்றும் கிருஷ்ணன் மற்றும் ராமன் ஆகிய பிரபஞ்ச நாயகர்களின் செல்வத்தை விளக்கும் ஒரு உரையாடலாகும். இந்த பாசுரம், ஆண்டாள் மூலம் நமது வாழ்க்கையில் எவ்வாறு கடவுளின் அருளையும், ஆஸ்திகத்தையும் அடைவதற்கான வழியை விரிவாக பின்பற்ற முடியும் என்பதை உணர்த்துகிறது.
திருப்பாவை பாசுரம் – 13
புள்ளின் வாய் கீண்டானைப் பொல்லா அரக்கனைக்
கிள்ளிக் களைந்தானைக் கீர்த்திமை பாடிப்போய்
பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவைக் களம் புக்கார்
வெள்ளி எழுந்து வியாழம் உறங்கிற்று
புள்ளும் சிலம்பின காண்! போது அரிக்கண்ணினாய்
குள்ளக் குளிரக் குடைந்து நீராடாதே
பள்ளிக் கிடத்தியோ பாவாய்! நீ நன்னாளால்
கள்ளம் தவிர்த்து கலந்து ஏல் ஓர் எம்பாவாய்.
பாசுரத்தின் முழு விளக்கம்:
“புள்ளின் வாய் கீண்டானைப் பொல்லா அரக்கனைக்”:
இந்த வரியில், பகாசுரன் என்ற அரக்கன் குறிக்கப்பட்டுள்ளான். பகாசுரன், கம்சன் என்பவரின் கட்டளையின் அடிப்படையில், கிருஷ்ணனைக் கொல்லுவதற்காக குருவி (புள்ளி) வடிவில், கண்ணனை விழுங்க சென்றான். இந்த பகாசுரன், அவன் கிருஷ்ணனைக் கடிக்கச் செய்த இடத்தில், கண்ணன் அவனுக்கு அழிவை உருவாக்கியது. பொல்லா அரக்கன் என்பது, பகாசுரன் தனது அசுர சக்தியோடு கண்ணனைக் கொல்ல நினைத்தாலும், கண்ணன் அவனை வெற்றிகரமாக அழித்துப் பரிகாசப்படுத்தியது.
“கிள்ளிக் களைந்தானைக் கீர்த்திமை பாடிப்போய்”:
பகாசுரன் கண்ணனை விழுங்கும் முயற்சியில், அவன் தனது மாயத்தைக் கற்றுக் கொண்டார். கண்ணன் அவனை நேரடியாக வதம் செய்தான் என்று சொல்வது, அவன் கிட்டத்தட்ட மாயவில்லி (போர்வைக்கு) போய்விட்டான் என்று உணர்த்துகிறது. இந்த நிகழ்வு கிருஷ்ணனின் பெருமையை பெருக்கி, கண்ணன் பெற்ற வெற்றி (கீர்த்தி) பாடப்படுகிறது.
“பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவைக் களம் புக்கார்”:
இங்கு பாவை விரதம் உடைய பெண்கள் மற்றும் பிள்ளைகள் பாவை புக்கார் என்பதை அர்த்தப்படுத்துகிறது. பாவை விரதம் உடையவர்கள், திருமறையின் வழிகாட்டுதலையும், நன்மையின் உண்மையை நிலைநிறுத்துகிறார்கள். பிள்ளைகள் அனைவரும், பொதுவாக, அறிந்த பாவையின் செயல்பாட்டைப் பின்பற்றுகிறார்கள்.
“வெள்ளி எழுந்து வியாழம் உறங்கிற்று”:
இங்கு வெள்ளி என்பது சூரியனை குறிக்கின்றது. இந்த வரியில், வெள்ளி என்பது புதிய நாளின் தொடக்கம் அல்லது ஒரு புதிய செயலுக்கான அறிகுறி. இது காலத்தின் ஆரம்பத்தை குறிப்பதாகும். வியாழம் உறங்கிற்று என்பதன் மூலம், வழக்கமாக காலத்தின் கடைசிக் குறியீடாக வியாழன் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இது பவுர்ணமி எனப்படும் “சூரிய மாலை” குறிக்கின்றது.
“புள்ளும் சிலம்பின காண்! போது அரிக்கண்ணினாய்”:
இந்த வரியில் புள்ளும் சிலம்பின என்பது அசுரம் அல்லது அழிவின் மாயத்தை குறிக்கின்றது. அசுரன் எப்போது தனது சக்தியோடு தனது எதிரியை அழிக்க முயற்சிக்கின்றானோ, அந்த சந்தர்ப்பத்தில், அவன் செய்யும் குருட்டுப் போராட்டத்துக்கு எதிராக தேவையான பின் தடையையும் உடையிருப்பது பெரும் வெற்றிக்கு வழி வகுக்கின்றது.
“குள்ளக் குளிரக் குடைந்து நீராடாதே”:
இந்த வரியில், குளிர்ந்த நீராடாமல் என்பது உணர்த்தும் போது, உடல் வேகமாக பரிசுத்தி அளிக்கப்படுகிறதன் வழியில், வதைத்த உடலைப் பரிதாபம் தீர்க்கும் எனும் நோக்கம் போகிறது. அந்த உடலுக்குள்ளே கிருஷ்ணனின் நினைவுகளும், அருளும் குறித்த உறுதி ஏற்படும்.
கண்ணன் மற்றும் ராமர் பெருமைகள்:
இந்த பாசுரம் கடவுளின் ஆஸ்திகத்தின் பெருமைகளை கொண்டிருக்கின்றது. பகாசுரன் மற்றும் ராமாவதாரம் ஆகியவைகளை அடிப்படையாக கொண்டு, இதில் அவள் கடவுளின் பரிபூரண அருளைப் பெறுவது, ஆஸ்திகத்தை வளர்த்தல் என்பதாக எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. பாவை நோன்பு செய்பவர்களாக இருக்கும் பெண்கள் கண்ணனையும், ராமனையும் நினைத்து சரியான பாதையை வரவேற்கின்றனர்.
சமூக வாழ்க்கை மற்றும் ஆன்மிக வளர்ச்சி:
இந்த பாசுரம், அடிப்படையில், கடவுளின் நிலைப்பாட்டை மாற்றி எவ்வாறு பாவையை நோன்பாக எடுத்து வாழ முடியும் என்பதை விளக்குகிறது. கடவுளின் வழி, ஆஸ்திகத்தினை பாதுகாப்பது, பணிவின் வழியில் சுத்தியாக இருப்பது ஆகியவற்றைச் சரியாக செயல்படுத்தவேண்டும் என்பதையும் கொண்டுள்ளது.
இதனால், பாவை விரதம், கடவுளின் அருளை பெறுவதற்கான மிக முக்கியமான வழியாக பார்க்கப்படுகிறது, மற்றும் அதை வாழ்க்கையில் தினசரி நடைமுறையாக மாற்றி கொண்டு செல்லும் வழி அமைந்தது.
