திருப்பாவை பாசுரம் 28 – மேலும் விரிவான விளக்கம்
திருப்பாவை பாசுரம் 28, அதில் உள்ள உயர்ந்த ஆன்மிக அர்த்தங்களை மற்றும் அதனை எவ்வாறு நாம் தனது வாழ்வில் ஊட்டியாக்கிக் கொள்ள முடியும் என்பதை அலசுவது, ஒரு மகத்தான பயணமாகும். இந்த பாடல், பக்தியின் அவசியத்தை, இறைவனின் அருளின் மேன்மையை மற்றும் எவ்வாறு நம்முடைய ஆன்மிக பயணத்தில் இறைவனை ஏற்றுக்கொண்டு, அவனோடு இணைந்து வாழ்க்கையை நடத்துவது என்பதை பேசுகிறது.
திருப்பாவை பாசுரம் 28
கறவைகள் பின்சென்று கானம் சேர்ந்துண்போம்
அறிவொன்றும் இல்லாத ஆய்க்குலத்து உன்தன்னைப்
பிறவி பெருந்தனை புண்ணியம் யாமுடையோம்
குறைவொன்றும் இல்லாத கோவிந்தா உன்தன்னோடு
உறவேல் நமக்கிங்கு ஒழிக்க ஒழியாது
அறியாத பிள்ளைகளோம் அன்பினால்உன் தன்னைச்
சிறுபேர் அழைத்தனவும் சீறி யருளாதே
இறைவாநீ தாராய் பறையேலோ ரெம்பாவாய்..”
பாடல் விளக்கம் (விரிவானவாக):
1. “கறவைகள் பின்சென்று கானம் சேர்ந்துண்போம்”
இந்த வரி ஆரம்பத்தில் நாம், அவசியமாக இராணுவர்களைப் போல, பல செயல்களில் ஓர் இலக்குடன் நிறைவாக செயல்படுகிறோம் என்பதைக் கூறுகிறது. கறவைகள் பசுக்களைப் போன்றவையாகப் படைப்பதைவிட, அவை காட்டில் சேர்ந்து உணவைக் கண்டு அதே நேரத்தில் எளிமையான முறையில் இயல்பாக வாழ்ந்து கொண்டு வருகின்றன. இது நம்முடைய ஆன்மிகப் பயணத்திற்கு ஒப்பிடலாம். அப்படியான வழியில் நாம் எளிமையாக, மனதைப் பரிசுத்தமாக்கி இறைவனின் பாதையை பின்பற்றி புண்ணியம் அடைய முடியும்.
2. “அறிவொன்றும் இல்லாத ஆய்க்குலத்து உன்தன்னைப் பிறவி பெருந்தனை புண்ணியம் யாமுடையோம்”
இந்த வரியில், பக்தர்கள் தங்கள் அறியாமை மற்றும் அறிவற்ற நிலையை உணர்ந்து, அப்பாவை அன்றாட வாழ்கையில் எளிதில் பெற முடியாத புண்ணியத்தை எவ்வாறு அடைந்துள்ளோம் என்பதை பிரதிபலிக்கின்றனர். இயற்கையாக, அவர்கள் அறியாத நிலையில் பிறந்து, கடவுளின் அருளால் அவர்கள் புனிதமாக்கப்பட்டு, அந்த பரமாத்மாவை அறிந்திருக்கும் நிலையில், அவர்கள் முன்னேறுகின்றனர்.
இதன் மூலம் ஒரு முக்கியமான உண்மையை நாம் கவனிக்க வேண்டும், அது என்னவென்றால், இறைவன் நம்முடைய பரிசுத்தம், புண்ணியம் மற்றும் ஆன்மிக முன்னேற்றத்தை நமது அறிவின் எல்லைகளுக்கு மத்தியில் எப்போதும் வழங்கி விடுகிறான்.
3. “குறைவொன்றும் இல்லாத கோவிந்தா உன்தன்னோடு உறவேல் நமக்கிங்கு ஒழிக்க ஒழியாது”
இது ஒரு பரிசுத்த உணர்வு. இறைவனின் பக்கத்தில் எவ்வளவு நேரம் கழித்தாலும், அவன் எவ்வளவு பாசமாக எங்களுக்கு அருகில் இருப்பினும், அவனோடு இணைந்து வைக்கப்பட்டுள்ள உறவு எப்போதும் நிறைந்தது. எனவே, இந்த நிலையான உறவு மட்டுமே நமக்கு உண்மையான ஆன்மிக நிலையை வழங்குகிறது. இறைவன் தானே நமக்கு அருள் வழங்குவதால், “குறைவோடு” என்ற எந்த கண்ணோட்டமும் நாம் நம்முடைய வாழ்வில் காணலாம்.
4. “அறியாத பிள்ளைகளோம் அன்பினால்உன் தன்னைச் சிறுபேர் அழைத்தனவும் சீறி யருளாதே”
பாரம்பரியத்தில், இந்த வரி மனதின் தூய்மையை மற்றும் அந்த ஆராதனையின் அழகிய நிலையை வெளிப்படுத்துகிறது. நாம் அறியாத சிறுவர்கள் போல, நாம் கடவுளை எளிமையாக அழைக்கின்றோம், அன்புடன் அவரிடம் விரும்புகின்றோம். அந்த நேரத்தில், கடவுள் எவ்வளவு அதிகமாக அருளை வழங்க வேண்டும் என்பதைக் கூறுகிறது. “சீறி எழாதே” என்பது இறைவனிடம் தாபமாகக் கேட்டுள்ள கடவுளின் அருளை பெற்றுக்கொள்ள வேண்டிய எண்ணத்தை சொல்கிறது. இறைவன் எவ்வளவு எளிமையானவராக இருந்தாலும், அவன் நமக்குக் காட்டும் அருள் எளிதில் பெறப்படுகிறது, ஆனால் அதனை பெற எந்த நேரமும் தவறாமல் செல்ல வேண்டியது அவசியம்.
5. “இறைவாநீ தாராய் பறையேலோ ரெம்பாவாய்..”
இந்த வரி இறைவனின் மெய்யான உந்துதலையும், அவரின் சொந்த பரிசுத்தமான தன்மையையும் உள்வாங்குகிறது. “பறையேலோ” என்பது இறைவன் தன்னுடைய தெய்வீக ஆதரவை எப்போதும் பரப்புவதாகவும், இந்த உலகில் நாம் எப்போது அவனை காண்போம், அவரிடம் பரிசுத்த அறிவை எப்போது பெறுவோம் என்பதை விவரிக்கின்றது. இதன் மூலம், இறைவன் எந்த நேரத்திலும் நம்மிடம் இருக்கும் என்று நம்பிக்கையை பேணுகிறது.
படைத்தல்:
இந்த பாசுரம், வெவ்வேறு கூறுகளில் நம்மை ஒருங்கிணைக்கும் ஆற்றல் கொண்டது. இதில் கூறப்பட்டுள்ள அனைத்தும் இறைவனின் அருளை அடையாளப்படுத்துகின்றன. அந்த அருளின் மூலம் நாம் எவ்வாறு அன்புடன் வாழ முடியும் என்பதை விளக்குகிறது. “கறவைகள் பின்சென்று கானம் சேர்ந்துண்போம்” என்ற பகுதியில் குறிப்பிட்டது போல, நாம் எளிமையான வழியில் நமது இறைவனோடு சேர்ந்திட வேண்டும், அவனோடு வாழ வேண்டும் என்றதை உணர்த்துகிறது.
ஆன்மிக வளர்ச்சி என்பதற்கான வழி இறைவனின் மீது நமக்கு எப்போதும் கொண்டிருக்கும் பாசம், அருள் மற்றும் பக்தியில் இருக்கின்றது.
Discussion about this post